Een revolutionaire samenstelling
Dit prenten, het eerste in de serie Zesendertig gezichten op de berg Fuji, markeert een keerpunt in de Japanse kunst. Hokusai legt het vluchtige moment vast waarop een monsterlijke golf met zijn gekartelde klauwen van schuim vissersboten lijkt te verzwelgen, terwijl de berg Fuji, een symbool van eeuwigheid, onbewogen op de achtergrond staat.
Het gebruik van Pruisisch blauw, een uit Europa geïmporteerd pigment, zorgde voor een revolutie in het palet prenten.
Symboliek en wereldwijde invloed
Het werk belichaamt mono no aware (besef van vergankelijkheid), een centraal concept in de Japanse esthetiek. De impact ervan overstijgt grenzen: Van Gogh liet zich erdoor inspireren in La Nuit étoilée, Debussy voor La Mer en de hedendaagse manga zet de erfenis voort.
Ukiyo-e techniek: tussen ambacht en poëzie
Het werk wordt gemaakt volgens de traditionele methode van houtgravure en vereist de samenwerking van een graveur(horishi) en een drukker(surishi). Elk exemplaar getuigt van een voorouderlijke vaardigheid, waarbij washi papier en natuurlijke pigmenten een sleutelrol spelen.
Waar te bewonderen
Terwijl het origineel (een enkele afdruk) wordt bewaard in het Staatsmuseum voor Aziatische Kunst (Berlijn), zijn er kopieën te zien in het Metropolitan Museum (New York) en het British Museum (Londen).
In Japan wijdt het Sumida Hokusai Museum (Tokyo) een hele afdeling aan deze serie.
En natuurlijk kan ik het niet aanraden om de film gewijd aan Hokusai te zien!
